نقطه اشتراک با پریسا کامیار

حسام بیات: سوالی که اینجا مطرح میشه آیا در موارد حقوقی و در موارد قراردادها این رو آرتیست تعیین میکنه یا تهیه کننده اش؟

پریسا کامیار: خیلی از بچه‌های نونیم (No Name) تو قرارداد نیستند فقط صرف اینکه یه سری آدم‌ها دارن این کارو انجام میدن توی حیطه موزیک اونها میان این کارو انجام میده.

حسام بیات: مگه این کارو تهیه کننده نباید انجام بده؟

پریسا کامیار: نه خیلی از بچه‌های آرتیست هستند که خودشون کارو انجام میدن و خودشون هم حالا پخش رو انجام میدن ولی خب خیلی از تهیه کننده‌های ما هم هستند که نسبت به این موضوع بی اطلاع هستند اون‌ها هم نمی‌دونن. یعنی اسم چهار نفر رو شنیدن و فکر می‌کنن که اگر فقط کار رو بدیم دست این‌ها پخش خوبی می‌خوره؛ بعد پخش اینستاگرامی انجام میشه اینکه گفتم بچه‌ها گارد دارن برای اینکه فکر می‌کنن تنها پلتفرمی که می‌تونن ازاین طریقش دیده بشن فقط اینستاگرامه. اگر از طریق اینستاگرام کار ما دیده نشه هیچ جای دیگه‌ای این اتفاق نمی‌افته و این هم دلیلش اینه که اینا یه چهارچوبی کشیدن دور خودشون یه محدودیتی رو ایجاد کردن و با دنیا ارتباط ندارن در حالی که جالبه من اینو بهتون بگم که ما بالای ۱۲۰ تا پلتفرم داریم در کل دنیا حالا کاری ندارم به محدودیت‌ها و تحریم‌هایی که باعث شد یه مقدار دست و بال بچه‌های آرتیست بسته بشه ولی خب ما الان پلتفرم‌های خارجی داریم که از اون طریق می‌تونم خیلی خوب کارشون رو به گوش مخاطبشون برسونن و به عنوان آرتیست رسمی خودشون رو اعلام کنند و از همه مهمتر درآمدزایی داشته باشند. من با اینستاگرام مخالف نیستم چون واقعاً یکی از پلتفرم‌های مهمی که داخل ایران آرتیست می‌تونه از اون طریق خودش رو به دیگران معرفی کنه خب اینستاگرام این رو همه قبول دارن من هم قبول دارم اما اینستاگرام فقط به عنوان یک پلتفرمی که ما خودمون رو محدود کنیم و بگیم که از اینجا من می‌تونم خودم رو به دیگران معرفی کنم اینو اصلاً قبول ندارم برای اینکه شما آخه آرتیست یه سری چیزا تو ذهنشون هست مثلاً میگه که چهار سال دیگه می‌خوام برم خارج از کشور کنسرت برگزار کنن، چهار سال دیگه می‌خوان برن با فلان تیم خارج از کشور، شما وقتی که قرارهستش که خارج از کشور خارج از ایران یه کارهایی انجام بدی باید یه رزومه هنری داشته باشی باید به عنوان یک آرتیست رسمی شما رو بشناسنت که این اتفاق بیفته. رزومه هنری چه‌جوری تشکیل می‌شه شما برو تو اینستاگرام کار پخش کردم اینستاگرام ملاک خوبی نیست برای این کار اوکی شوآف خوبیه برای اینکه شما بخواید خودت رو معرفی کنی به دیگران اما اینکه صرف اینستاگرام نه صرف تلگرام نه طرف میره فلان قدر میده به فلان پخش کننده یه دفعه‌ای مثلاً براش ۴۰۰ هزار تا ویو می‌ره فلان قدر لایک می‌ره ۳۰۰ ۴۰۰ تا فالوور می‌گیره ۶ ماه بعد می‌بینید دوباره همه چی برگشت به حالت عادی فالوورها ریخت خب این نشون میده که کار اصولی انجام نشده که این اتفاق افتاده.

حسام بیات: بذارید اینجا من یه سوالی ازتون بپرسم ببینید شاید سوال خیلی فاندامنتالی باشه ولی بحث اینه که خوب شاید خیلی ها نمیدونن یا تهیه کننده چی کار می‌کنه شاید در واقع فقط نگاه می‌کنن که موسیقی پرودیوس می‌کنه پخش می‌کنه ما رو میبره رو استیج کنسرت چه امکانی به این تهیه کننده میده که این آرتیست میخواد اینطوری فکر بکنه؟

پریسا کامیار: خب اینا همش برمیگرده به عدم آگاهی یک آرتیست به اون رویای دست نیافتنی که فکر می‌کنه خودش تنهایی نمی‌تونه به هیچی برسه.

حسام بیات: چون شما ویترین روعملاً گفتید الان چیزی که ما به عنوان پروداکت آخر داریم میبینیم خیلی مسیر طی شده تا اینجا رسیده.

پریسا کامیار: بله دقیقا همینطوره ولی خب می‌دونید اگر یک آرتیست آگاهی قبلی داشته باشه؛ آیا این اتفاق براش میفته؟ من کسی رو داشتم که رفته تو قرارداد بهش گفتن دو سال دیگه فلان برنامه‌ای برات بمون رو استیجی بعد ۲ سال برگشته اومده قراردادی به من نشون داده وحشتناک که اصلاً هیچ جوری نمی‌تونسته از این قرارداد بیاد بیرون آیا بهتر نیست قبل از اینکه بخواد بره تو قرارداد بیاد با یه مشاور حقوقی صحبت بکنه بگه این قراردادی که من می‌خوام امضا بزنم آیا درست هست یا نه؟ من نمی‌خوام همه راهم بندازم گردن حالا کسانی که غیر از آرتیست هستن خیلی وقتا خود آرتیست‌ها مشکل سازن چرا برای اینکه شما آگاهی نداری و وقتی که بهت میگن که این امکانات رو برات میزاریم تا به این نقطه برسی میگی باشه چشم بسته میری اون قرارداد رو امضا می‌کنی تهیه‌کننده میاد تا یه جایی ساپورتت می‌کنه اما اون از قبل خب یک چیزایی رو تو قرارداد آورده ولی اگر شما اون رو نخوندی و نسبت بهش بی اطلاعی اون دیگه خب تقصیر فکر نمی‌کنم تهیه کننده باشه ما الان مشکل اساسی‌مون فرهنگ‌سازی برای آرتیست‌هاست هم توی تولید هم توی رفتن در قراردادها و مشکلات حقوقی که ممکنه بعداً بهش بر بخوره و دچار چالش بشن و هم توی پخش‌ها که من تازه تمرکزم میگم هرچقدر تولیدت داری زحمت میکشی براش روی پخش باید تمرکز بیشتری بذاری.

حسام بیات: این به این شکله که حتی ما الان می‌شنویم که خواننده های بزرگ که نزدیک ۲۰ ساله دارن فعالیت میکنن به این مشکلات میخورن اصلا چیز جدیدی نیستش. جوون‌ها وعده استیج رو میشنون وعده های مبالغ خیلی عجیب رو می‌شنوند و میرن توی کار گیر می‌کنن باز حالا مورد خوبی رو مطرح کردید برای پخش تو پلتفرم های بین المللی خب ما لزوماً هنرمندایی داریم که حتی تا الان استیج نرفتن بماند که نسل زد و در واقع تیمی که دارن با شما الان کار می‌کنن متمرکز هستند روی پخش این پلتفرم های بین المللی کسب درآمد توی فضای آنلاین این به چه صورت هستش الان

پریسا کامیار: اتفاقاً شیرین‌ترین قسمت بحثمون همینه آقای بیات هر چقدر که یک آرتیست اینو دارم با تاکید میگم هر چقدر که یک آرتیست برای تولید اثرش زحمت می‌کشه چند برابرش رو باید برای پخشش حساسیت به خرج بده و این خیلی مهمه چرا خب کار اصلی ما مالکیت معنویه تو بخش حقوق مالکیت معنوی یعنی چی؟ یعنی اینکه شما اون فکر و ایده‌ای که داری ازش حمایت بشه خب حالا قانون گذار اومده یک بستری رو فراهم کرده میگه آقا من حمایت می‌کنم ولی تو باید بدونی که چه جوری باید این رو در این مسیر قرار بدید تا از تو حمایت بشه این مالکیت معنوی به دو بخش تقسیم میشه یک بخشش که صنعتیه خب طرح صنعتی، لوگو، برند شرکت یا هر چیز دیگه‌ای که زیر مجموعه این داستانه شاخه بعدیش میشه حمایت قانونی از آثار هنری.

حسام بیات: این حالا درچارچوب ایران قابل دفاع هستش؟

پریسا کامیار: خدمتتون عرض می‌کنم الان، چند نفر از آرتیست‌های ما از این موضوع مطلع هستند اگر من بهشون بگم آقا از اثر شما حمایت قانونی میشه میگه یعنی چی خودشون همین داستان رو جدی نمی‌گیرن.

حسام بیات: اینو به چه شکل میبینید لیبل میبینید کپی رایت میبینید اینو لطفا بیشتر بازش کنید بحثش را.

پریسا کامیار: بله حتما شما وقتی که یه ماشین می‌خری میتونی بگی که من این ماشین رو ازش توی پارکینگ خونم نگهداری می‌کنم و این مدلی ازش بیمه می‌کنم. اینا یه منطقیه خب، قطعاً شما اون ماشین رو خریدی ازش استفاده بکنید دیگه موزیک هم دقیقاً همینه، لیبل یک جای معتبره برای اینکه شما موزیکت رو تحویل بدی اونجا ازش مراقبت بشه مادام العمر لیبل داستانش از این قرار هستش که یک ملجاءای برای اینکه آرتیست وقتی که موزیکش رو تولید میکنه میگه آقا شما بیا موزیک بده به من، من ازش مراقبت می‌کنم تمام حقوق مادی و معنوی رو برات ثبت می‌کنم و بهت تحویل میدم کپی رایتش رو برات می‌گیرم و اتفاق خوبی که برای آرتیست می‌افته وقتی موزیکش رو تحت یک لیبلی ثبت می‌کنه اینه که اولاً خیالش راحته که خودش پیگیری نمی‌کنه؛ اون لیبل تمام این مسیرو پروسه رو براش انجام میده میتونه حتی گزارش بیلان کاری ازش بگیره که خب بعد از شش ماه حالا چه اتفاقی برای من، موزیک من افتاد از لیبل بخواد که تبلیغات براش انجام بده جهان می‌شنوه کارش رو. وقتی که توی گوگل سرچ میشه اسم موزیک با نام آرتیست میاد بالا اینکه میگم توی گوگل خیلی از بچه‌ها میگن نه ما همین الانم کارمون رو منتشر کردیم این اتفاق نه اون توی سایت‌های داخلی شما اگر کارت رو ثبت جهانی انجام بدی در دور افتاده ترین نقطه هندوستان اگر یه نفر تو گوگل اسم موزیک شما رو سرچ کنه با نام آرتیست میاد بالا یعنی شما به عنوان یک آرتیست رسمی اسمت میاد بالا و برات رزومه هنری باز میشه؛ یعنی شما توی اسپاتیفای برات صفحه باز میشه توی ساند، کلا توی یوتیوب شما به عنوان آرتیست رسمی شناخته شدی میگن که خب حالا به چه درد ما می‌خوره اینا که همه تحریم هستن و دسترسی هم بهش نداریم و به چه کار ما می‌آد دلیلش اینه که ما فقط اینستاگرامو می‌شناسیم ما توی رستورانی رفتیم که هیچ منویی جلوی ما نذاشتن فقط به ما قورمه سبزی دادن هیچ حق انتخاب دیگه‌ای نداشتیم ولی اگر شما توی رستورانی بری که ۲۰ مدل غذا باشه هر بار بری باز قورمه سبزی می‌خوری قطعاً انتخاب می‌کنی پس من چرا باید این حق انتخاب رو از خودم بگیرم وقتی ۱۲۰ تا پلتفرم یا بیشتر در جهان وجود داره درسته از یک سری هاش ما می‌تونیم درآمدزایی داشته باشیم به خاطر محدودیت‌ها و مشکلاتی که حالا داریم تو هم تو فضای موزیک، هم نسبت به حالا شرایط اجتماعی که وجود داره اما به هر حال می‌تونیم کاری انجام بدیم اینجوری هم نیستش که بشینیم عقب بگیم که نه چون تحریمیم نه چون مشکل داریم هنر اینجوریه و موزیک حمایت نمیشه اصلاً هم این خبرا نیست برای اینکه خیلی هم از موزیک حمایت میشه حمایت قانونی میشه حق کپی رایتش برای شما گرفته میشه.

حسام بیات: ببخشید بذارید بپرسم که الان خب شما چه جوری سوء استفاده را تشخیص میدید در مقابل اون کلیم وامیستید و مسئله خوب دارید گلوبالش می‌کنید این شاید خیلی مسائل چالشی باشه ما داریم اول میگیم که خب این حمایت انجام میشه ولی خب یک هنرمند از کجا میتونه مطمئن باشه.

پریسا کامیار: که حمایت میشه از کارهاش.

حسام بیات: که اصلا  از اثرش سوء استفاده میشه حق رایتش پرداخت نمیشه خب این ممکنه در هزار جا استفاده بشه و استفاده تجاری بشه لزوما چطور میتونه این ترک بشه چطور میشه ازش دفاع بشه شما مثلا شناسایی می‌کنید یه جایی داره از این اشتباه استفاده می‌شه و می‌رید مثلا برای اون کلیم می‌کنید.

پریسا کامیار: وقتی که ما موزیک رو از آرتیست تحویل میگیریم و اون رو ثبتش می‌کنیم در واقع ثبت جهانی انجام شده یک تاریخ انتشاری رو می‌دیم از تایمی که ثبت شده اون موزیک از اون تایم دیگه متعلق به آرتیسته یه تایم انتشاری رو می‌دیم که حالا این تایم انتشار از سه چهار روز هستش تا ممکنه حالا چند ماه هم طول بکشه تاریخ انتشار به آرتیست می‌دیم که خب توی این تایم موزیک شما منتشر شده از اون زمانی که کار ثبت شده هر کس دیگه‌ای اگر بخواد بیاد از اون موزیک استفاده بکنه حق و حقوقش چون متعلق به آرتیست بوده درآمدزایی ایجاد میشه برای آرتیست یعنی اصلا اتفاق بدی نیست؛ اتفاقاً خیلی هم خوبه این کپی رایته بچه‌ها بعضیاشون نگران این موضوع هستن که خب ما نمی‌تونیم دیگه تو فضای اینستاگرام تبلیغات کنیم چون کپی رایت بهش میخوره چون دیگه هر کسی نمیتونه توی برای تولید محتوا و توی این فضا ازش استفاده کنه نه اینا ایرادی نداره اولاً که ما برای اونم یک راه حلی داریم که از این باب به بچه‌ها من قول میدم که شما می‌تونید تبلیغات اینستاگرام انجام بدید اما حق کپی رایت رو هم داشته باشید اما به این فکر کنید که چقدرخوشایند اگر یه نفر می‌خواد موزیک شما رو استفاده بکنه می‌دونه که این موزیک به نام فلان آرتیست ثبت شده و من دارم با اجازه اون آرتیست از این موزیک استفاده می‌کنم حالا یا برای تولید محتوا یا برای حالا هر چیز دیگه‌ای خب این خیلی خوبه شما مثلاً یه چیزی داشته باشیم مال خودت باشه اعلام کنی بده حالا من از مزایاش گفتم از اینکه ثبت نشه کار یه مقدار صحبت کنه من میگم تو پلتفرم بذاریم این حسن رو داره این امتیاز رو داره.

حسام بیات: نمونه واقعی داره یادمه پارسال این آهنگ معروفی که وایرال شد و خیلی مسئله بزرگی پیدا کرد به نام یکی دیگه ثبت شد تا آمدن به نام خود ش ثبت کنن چه داستان ها پیش اومد.

پریسا کامیار: میدونید خیلی از مراجعین من الان بچه هایی که میان کیا هستن بچه‌هایی که تقریباً متوسط به بالا کسایی که هزینه‌های خوب برای تولید و پخش‌های داخلی می‌کنن یه روز یکی اومد سراسیمه و هراسون که خانم کامیار من یک پخش خیلی بزرگی زدم بابت فلان پستم الان پستم تو پیجم نیست چی شده من فقط چون که خیلی ناراحتی این موضوع بودم پرسیدم که از بچه‌ها که چه اتفاقی افتاده خیلیاشون نمی‌دونستن یه نفر به من گفتش که برو مثلاً فلان آدم می‌تونه شاید کمکت کنه گفتم چیکار کردی گفت زمانی که برای پخشش چیکار کردی گفت هیچی به من گفتن که به فلان آدم بده خیلی خوب میتونه برات پخش بزنه و تو اینستاگرام بازخورد خیلی خوبی داشته باشی گفتم خب چیکار کردی گفت هیچی به من گفتش که کجاها بذارمش گفتم هرجا که می‌تونی تو هر پلتفرمی که می‌تونی بذار گفتم بعد پیگیری گفت دیگه هیچی دیگه من هیچ پیگیری نکردم حالا شاید اون موقع مثلاً به من میگفتش که ۵۰۰ ۶۰۰ هزار تا ویو خورده بود ۷۰ ،۸۰ میلیون تومن هزینه کرده بود بابت این پخش و حالا پست توی پیجش نبود و نمی‌دونست چه اتفاقی افتاده. متاسفانه یک سری از افراد سودجو چون نسبت به این موضوع اطلاعات پیدا کردن از این داستان دارن سوءاستفاده می‌کنن سوء استفاده هم از این قراره که میرن موزیک‌هایی که حالا لول بالاتری داره رو انتخاب می‌کنن این‌ها رو تو صفحه یوتیوب خودشون به نام خودشون ثبت می‌کنند نفعش برای اون‌ها میشه اینکه صفحه یوتیوبش فعال میشه هر روز بدون اطلاع آرتیست یه موزیکی رو برمی‌دارن توی یوتیوب خودشون ثبتش می‌کنن یه یوتیوب فعال که براشون درآمدزایی داره و چون ثبتش کردن کپی رایت گرفتن کپی رایت به نام خودشونه و آرتیستم نسبت به این موضوع بی خبره به همین دلیل کپی رایت خورده و اون پست ریمو شده از توی پیج آرتیست می‌تونیم برش گردونیم یه مقدار داستان داره ولی اگه برگردونیم فقط اینکه شما برش گردوندی برای خودت اون درآمدی که درآمد اولیه‌ای که ایجاد شده دیگه هیچ دسترسی بهش نداری و عملاً توی این مدتی که موزیک هم از دسترس خارج شده نمی‌دونی چه بلایی سرش اومده بعد خیلی از اینا مثلاً از بعضی از پلتفرم ها برداشته میشه تو بعضی از پلتفرم ها میمونه ناقص منتشر میشه دوباره و اینا خب یه دغدغه‌هاییه که برای آرتیست بعداً پیش میاد و بچه‌ها توی پخش این مشکلات رو نمی‌دونن فقط اسم سه چهار نفرو شنیدن که می‌دیم خوب پخش می‌زنن اما اینا اشکالاتیه که بعداً برای این‌ها پیش میاد.

حسام بیات: الان برای هنرمند ما یا در واقع حالا داریم مدل ایرانی‌شو الان صحبت می‌کنیم کدوم فضا جذاب‌تره اینه که بیاد با یه تهیه کننده مسیری رو بره کنسرت رو تجربه کنه یا تو همین پلتفرم ها بیاد به درآمد آنلاین کار بکنه در واقع ثبت رو انجام بده یک مدیای خیلی قوی برای خودش بسازه مخاطب های خودشو داشته باشه و یه مسیرو ادامه بده.

پریسا کامیار: ما خیلی از آرتیست ها رو هم داریم که الان هر دوی این کار دارن با هم انجام میدن.

حسام بیات: ولی برای مدت زیادی نمی‌گذره ازش خیلی جدید به نظر میرسه.

پریسا کامیار: ببینید آخه ثبت در پلتفرم ها اصلا هیچ منافاتی با اینکه شما فعالیت داخل ایران و کنسرت اینا داشته باشی نداره شما وقتی که میخوای یک مجوز بگیری برای یک اثری میری سراغ وزارت ارشاد دیگه کاری که خود ما الان داریم انجام میدیم برای تولیداتمون مجوزی می گیریم برای اینکه اجازه داشته باشیم که حالا اگر کنسرتی قرار شد برگزار شه من برم کارم رو به راحتی اونجا حالا بدون مشکلی اجرا کنم. کاری که توی پلتفرم‌ها انجام می‌شه همون ثبته ولی به صورت بین‌المللی و اتفاقاً درآمدزایی خب برای یک آرتیستی که حالا تحت قرارداد هست و با تهیه کننده کار می‌کنه این بحث کنسرت‌هاش می‌تونه داخلی و درآمدزایی داشته باشه و بحث پلتفرم‌هاش هم به صورت خارجی این‌ها اصلاً با همدیگه بی‌ربط نیستند و شما از اون طریق پلتفرم‌ها فقط اینکه به عنوان آرتیست رسمی ثبت کردین نامه خودت رو و داری فعالیت بین‌المللی انجام میدی وگرنه هیچ مناقاتی با همدیگه ندارن

حسام بیات: اما الان مدل موفقی هم تو ایران داریم که شما بتونید مثال بزنید.

پریسا کامیار: آرتیست های که مجاز دارن فعالیت می‌کنن.

حسام بیات: بله

پریسا کامیار: تقریباً من می‌تونم بگم اکثر آرتیست‌هایی که اسمشون رو ما شنیدیم و مرتب دارن کنسرت برگزار می‌کنن این‌ها همه کسایی هستن که در پلتفرم‌ها هم خیلی موفق بودن صفحه یوتیوب خیلی خوب، بازدید خوردن اونور خیلی خوب استریم خوردن، استریم گرفتن و تونستن به درآمدزایی خیلی فوق‌العاده‌ای هم برسن. اتفاقاً این بحث پلتفرم‌ها تو قرارداد تهیه کننده‌ها یه چیزی که خیلی روش تاکید می‌کنند همین پلتفرم ست چون اگه قرار باشه که یک آرتیستی رو به استیج برسونن مسلماً بازدید خیلی خوبی از کاراش می‌گیرن این رو همشون دارن توی قراردادشون چون از اونور می‌دونن درآمدزایی خیلی خوبی براشون داره بعد درآمد ارزی دیگه به هر حال وقتی که شما درآمد دلاری یورویی داشته باشی خب مسلماً برات منفعت داره دیگه.

حسام بیات: خب الان غیر از این پلتفرم ها چه راه دیگه‌ای براشون وجود داره یعنی میتونن در واقع از طریق همین سرمایه گذاری بکنن در خارج کنسرت داشته باشند یا همون مسیر حقوقی رو در واقع میرن.

پریسا کامیار: ببینید وقتی که ثبت بین المللی میشه کارشون در پلتفرم ها یک رزومه‌ای براشون ایجاد میشه اما باید به یه چیزی دقت کنن با یک کار یا دو کار و سه کار هیچ اتفاقی برای هیچ آرتیستی نمی‌افته همون اتفاقی که توی فعالیت‌های داخلی ایران میفته خارج هم همینطوره وقتی یه کار توی پلتفرم ثبت میشه طرف میاد توی یوتیوب نگاه میکنه کار رو از اون کار خوشش میاد خب مسلماً می‌ره سراغ کارای بعدی اون آرتیست هم می‌گرده بنابراین همه آرتیست ها باید یک برنامه و پلن منظم و مستمری از تولیداتشون داشته باشن و یوتیوب امروز یکی از پلتفرم‌هاییه که خیلی خوب داره درآمدزایی ایجاد می‌کنه خب ببینید مثلاً اون بحث اینستاگرامی که من قبلاً گفتم بهتون خیلی خوبه ولی خب نهایتش اینه که شما اینستاگرام پخش نیست تبلیغاته نهایت تو ۲۴ ساعت یا ۴۸ ساعت خب میان یه کارت رو توی ویترین می‌ذاری و به همه نمایش میدی ولی توی یوتیوب اولاً که این یک پرونده بازیه که تایم نداره اینکه شما بگی مثلاً سه روز چهار روز یک هفته نه این یه چیزیه که خب تا ابد هستش و به نسل‌های بعدی شما وقتی امروز یه کاری رو به نام خودت ثبت می‌کنی نسل بعدیتم می‌تونه بیاد ادعا کنه که این کار برای پدربزرگ من بوده بیمه کردی دیگه از این طریق شما موزیکت رو بیمه کردی و از طرفی هم خب ما موزیکی هم داشتیم که امروز ثبت شده ۲۰ سال دیگه بنا به فضای موزیکی و درخواستی که تقاضایی که در واقع مخاطب از اون فضای مارکت داشتی یا ۲۰ سال دیگه اومده ترند شده و اون موقع به درآمدزایی افتاده ما باید با این دید هم بهش نگاه کنیم که ممکنه چند سال این اتفاق نیفته ولی یه دفعه هم به درآمدزایی بیفته.

حسام بیات: و حقوقش حفظ بشه.

پریسا کامیار: دقیقا همینطوره.

حسام بیات: یه مسئله که اینجا الان وجود داره سطح تولیداتی که توی ایران اتفاق میفته با توجه به اینکه زبان فارسی نسبت به اشل جهانی از اون اسکیل بازار تفاوت های خیلی بزرگی داره در اشل جهانی ما میتونیم بگیم که موسیقی ها بیشتر پروموت میشن ولی در واقع زبان فارسی فقط مارکت ایرانی زبان و فارسی زبان رو داره چیکار میکنن هنرمندا که میتونن آثارشون در اسکیل جهانی ارائه بکنند؟

پریسا کامیار: خیلی سوال خوبی رو مطرح کردید آقای بیات برای اینکه واقعا یکی از دغدغه هایی که بچه ها دارند همینه که خب حالا ما اومدیم و ثبت جهانی رو هم انجام دادیم چه اتفاقی برامون میفته واقعا به این معرفی ما و به دیده و شنیده شدن کارمون کمکی می‌کنه آیا، خب ما یک سری مشکلات رو داریم متاسفانه نسبت به تحریم‌هایی که هست و دسترسی به پلتفرم هایی که وجود داره اما اگر قرار باشه که صرفاً از این بعد به داستان نگاه کنیم خب باید بشینیم یه گوشه‌ای رو بگیم که چون که دنیا ما رو نمیتونه درست ببینه پس منم فعالیتی نکنم یا باید با این منطق پیش بریم یا اینکه بگیم نه به هر حال من میتونم از طریق پلتفرم ها خودم رو به بازار جهانی وصل کنم. بچه هایی که میخوان کار تولید کنن اگر کارشون استمرار داشته باشه یعنی بر اساس یک پلن مشخصی کار را تولید کنند و این کار اگر یه رفتش و توی بازار جهانی یه نفر از یه کار خوشش اومد قطعاً میاد سراغ کارهای دیگه هنرمند هم میگرده و این می‌تونه خیلی کمک بکنه بهشون و مورد دیگه اینه که باید مخصوصاً تنظیم یک موزیک به بازار جهانی نزدیک باشه اگر ما قرار باشه که یک گاردی داشته باشیم نسبت به تنظیم‌های قدیم و قبلیمون خب مسلماً افرادی که می‌خوان اون کارو گوش کنن آدمایی هستند که خیلی به روز نشدن.

حسام بیات: این تنظیم باید ترند باشه یا از نظر تکنیکال درست باشه

پریسا کامیار: از نظر تکنیک باید به بازار جهانی الان مثلاً کاری که کارهای موزیک رپ الان خیلی بهتر داره توی پلتفرم ها جواب میگیره نسبت به کارهای پاپ.

حسام بیات: مثلاً تو کدوم پلتفرم ها خیلی اوضاع درآمد جذاب به نظر میرسه؟

پریسا کامیار: برای ایرانی‌ها چون همه پلتفرم‌ها در دسترسشون نیست پلتفرم‌هایی که می‌تونه درآمدزایی خوبی براشون داشته باشه یوتیوب در وهله اول، یوتیوب موزیک سانگ‌کلاد و اسپاتیفای، این‌ها پلتفرم‌هایی هستند که وضعیتشون نسبت به بقیه بهتره و می‌تونن از این طریق خب کار رو حالا به گوش مخاطب برسونن و کارشون رو معرفی کنن.

حسام بیات: حتی می‌بینیم دیگه تو توییچ هم اجرای زنده میکنن کارهای خیلی استریمینگ انجام میدن. ولی خب هنرمند ممکنه بره اصلا بگه خودم لیبل میگیرم خودم این کارها رو انجام میدم لزوماً با یه موسسه حقوقی هماهنگ نمیشم و این کارها را انجام نمیدم می خوام در واقع این رو بگید که وقتی یه کپی رایت میاد برای اثر میگیرن چه اتفاقی میفته؟

پریسا کامیار: اولاً که یه آرتیست واقعا می‌تونه خودش این کارو انجام بده شما می‌تونی به تنهایی بری کارت رو ثبت جهانیش بکنی و صفحات یوتیوب، اسپاتیفای، سانگ‌کلاد هم داشته باشید من به بچه‌هام پیشنهاد می‌کنم، می‌گم که بعضیا خیلی گارد دارن که مثلاً شما الان دارید چیکار می‌کنید ما خودمونم می‌تونیم خیلی راحت این کارو انجام بدیم بله ثبت کردن موزیک شما در بازار جهانی یه دکمه است شما موزیک می‌زنی کارو ثبت می‌کنی و تمام اما نیتت چیه می‌خوای که این کار رو نشون بدی به دنیا دیگه از چه طریقی می‌خوای نشون بدی.

حسام بیات: یعنی بحث هزینه نیست. هزینه خاصی داره، خیلی سنگینه، عجیب غریبه؟

پریسا کامیار: نه اتفافا در مورد هزینه هم صحبت می کنیم با هم بحثمون نشون دادن کاره شما اگر یه ویترین بزرگی داشته باشی فقط تک کار خودت رو بذاری اونجا به چشم میاد یا اینکه یک ویترینی از موزیک‌های مختلفی باشه طرف بیاد نگاه کنه این رو از این موزیک خوشش اومد ناخودآگاه موزیک قبلی هم که پخش شده رو سرچ می‌کنه نگاه می‌کنه بعدیش رو همینطور اگه یه ویترین شلوغ و فعالی باشه مسلماً کار شما اونجا بهتر دیده میشه خب از طرف دیگه شما کارو ثبت کردی بحث درآمدست دیگه می‌خوای یه درآمدی داشته باشی بسم الله میگن که آقا کار میگن اگه تو یوتیوب کار بذاری ثبت بشه درآمدزایی داره خب رفتی ثبتش کردی چه‌جوری می‌خوای این درآمد رو داشته باشی خب ما که تحریمیم داخل ایرانم که نمی‌تونیم وقتی کارو ثبت کردی راحت حالا به دلار و یورو اون پولی که داره برات میادو بگیری خب قطعاً اگر تحت یک لیبلی باشی و این لیبل این کارو برات انجام بده چون باید حساب خارج از کشور داشته باشی باید دسترسی داشته باشی به اونور که بتونی این پول رو بگیری بعد از طرفی خب ما داریم همه این کارا رو می‌کنیم یعنی حالا ما یک بستری رو فراهم کردیم یک فونداسی رو برای کارمون ریختیم یک چهارچوبی داریم یه تیمی رو چیدیم آن‌ها دارن همه این کارا رو برای ما می‌کنن دیگه موزیک رو می‌گیریم، ثبتش می‌کنیم هر چند ماه یه بار به آرتیست گزارش می‌دیم که آقا وضعیت به این صورته روش تبلیغات بزن حتی خوب داره پلی میشه اون موزیکایی داشتیم که توی اسپاتیفای خودش رفته مثلاً بالای بیست سی هزار تا توی دو سه روز این‌ها رو هم داشتیم حالا اگر آرتیست بخواد خودش این کارو انجام بده صفحه یوتیوبشو بخواد فعال کنه یوتیوب یه جوریه که یه فعالیت مستمر میخواد دیگه یعنی شما باید تولید محتوای روزانه داشته باشی آیا یک آرتیست می‌تونه این کارو انجام بده، ولی خب قطعاً یک لیبل چون داره با چند نفر کار میکنه با آرتیست های مختلفی کار میکنه قطعا این کار براش خیلی یه کار ساده و راحتیه و جز روتین فعالیت‌های خودشه و در مورد بحث هزینه‌هاش گفتید انقدر برای بچه‌ها این مدلی فرهنگ‌سازی شده که اگر قراره کارت پخش بشه فلان قدر باید بدی کمتر دادی کارت دیده نمیشه اینا رفته تو گوشه ذهنشون که اگر من زیر فلان میلیون تومن هزینه کنم اصلاً کار من دیده نمیشه. خب حالا می‌خوایم ثبت کنیم می‌خوام چقدر هزینه داره من یک عددی رو میدم خیلی از بچه‌ها می‌خندن کار داخلی انقدر هزینه بعد کار خارجی این چیزی که شما میگی اینقدر هزینه کم دقیقا همینه متأسفانه، متأسفانه از عدم آگاهی آرتیست‌ها سوء استفاده شده و اون هم اینه که چون نمی‌دونن از چه طریقی کارشون پخش بشه از کدوم مسیر درست‌تره و هیچ وقت نرفتن دنبال اینکه این مسیر رو پیدا کنن یه عده آدم این کارو انجام دادن که توی پخش‌ها شاید یک دهم پولی هم که از آرتیست گرفتن هزینه پخش نشده اما بابت پخش از آرتیست گرفته شده هزینه ثبت و انتشار در پلتفرم‌های جهانی شاید یک صدم هزینه ای نباشه که داخل ایران متاسفانه از بچه‌های آرتیست گرفته میشه برای پخش‌ها.

حسام بیات: بی اطلاعی وجود داره.

پریسا کامیار: بله نمیدونم چرا بچه ها نمیرن تحقیق کنن در موردش بعضی ضرب‌المثل تو فرهنگ ما متأسفانه بد جا افتاده مثلاً خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شد چرا شما اگه غرق نشی تو مسیر رودخونه باید خلاف جهت شنا کنی.