تدوین فیلم چیست؟ راهنمای اصول و تکنیک های تدوین

انتقال صحنه، صداهای ناگهانی، کات های سریع، صداهای خارج از اسکرین و جریان روایت، از جمله اصطلاحات مرتبط با “هنر نامرئی” شناخته شده به عنوان تدوین فیلم است.

تدوین فیلم در ابتدا به عنوان یک ابزار فنی در فرایند ساخت فیلم دیده می شد؛ اما به سرعت تکامل یافت و به یکی از مهمترین جنبه های خلاق فیلمسازی تبدیل شد.

همانطور که از نام مستعار آن مشخص است ، همه درباره تدوین فیلم و نحوه کار آن اطلاعات زیادی ندارند. بنابراین تدوین فیلم چیست ، ویرایشگر فیلم چه می کند ، از کجا آمده است و چرا اینقدر مهم است، موضوع این نوشته استودیو فرداست.

تعریف تدوین فیلم

در حالی که تعریف اولیه از تدوین فیلم ساده است، اما چیزهای زیادی در مورد آن وجود دارد. برای درک سایر مواردی که در ویرایش دخیل هستند، مانند خود تدوین گران و نحوه همکاری آنها با فیلمسازان، باید پاسخ اصلی سوال “تدوین فیلم چیست؟” کاملا درک کرده باشید.

تدوین در فیلمسازی به چه معناست؟

تدوین فیلم هنر و مهارت برش و مونتاژ یک فیلم است. این کار توسط یک تدوینگر فیلم انجام می شود که به تکمیل دید کارگردان از فیلم کمک می کند.

انتخاب های خلاقانه یک ادیتور معمولاً ترکیبی است از آنچه آنها فکر می کنند برای فیلم بهترین است و آنچه کارگردان (و تهیه کنندگان) برای تکمیل شده و به پایان رساندن پروژه لازم است. تمامی جنبه های تدوین فیلم عمدتاً در پس تولید انجام می شوند که شامل نوارهای فیزیکی فیلم سلولوئید، فایل های دیجیتال یا هر دو می شود.

کارهای یک تدوینگر:

ماجرای تدوین در تاریخ فیلم

همه چیز درباره تدوین فیلم

اوایل فیلمسازی، هیچ گونه تدوینی وجود نداشت. یک تک عکس بود که از یک دوربین ثابت گرفته شده بود. جذابیت “تصویر متحرک” کافی بود و هنوز با استفاده از رسانه برای بیان داستانهای تخیلی چند سال فاصله داشت. در آن زمان، تدوین فیلم به سادگی شامل برش از یک صحنه به صحنه دیگر بود.

تنها زمانی که تدوین سینمایی توانست از قصه گویی پشتیبانی کند، تدوین فیلم به یک فرایند ارزشمند تبدیل شد. بیایید نگاهی به روزهای اولیه بیندازیم تا ببینیم هدف تدوین در فیلم واقعاً از کجا و چگونه شکوفا شده است.

چطور شروع شد؟

تاریخچه تدوین فیلم چندان فانتزی نیست، اما سیر تکاملی ای دارد که به رساندن آن به جای کنونی کمک کرده است. در روزهای اولیه سینما در دهه 1890 ، هدف از تدوین در فیلم صرفاً قرار دادن قاب ها برای ایجاد صحنه بود (زمانی که فیلم ها کوتاهتر از 5 یا 10 دقیقه بودند).

در این دوران کوتاه، تعداد کمی از فیلمها از چیزی که “تدوین پیوسته” نامیده می شد ، استفاده کردند. تدوین پیوسته به این معنی بود که صحنه های پیوسته به طور یکپارچه در کنار هم قرار گرفته بودند.

فیلمساز مشهور فرانسوی ژرژ ملیس نیز در این مدت در حال آزمایش ویرایش به عنوان جلوه بصری بود.

با دهه 1900 ، ویژگی های روایی ، مانند سرقت قطار بزرگ ، ثابت کرد که ویرایش می تواند توهم سینمایی زمان و مکان را ایجاد کند. با قدرت تدوین، می توانید به نظر برسید که گروهی از سارقان سوار قطار شده اند و در حال فرار هستند. بنابراین نه تنها می توانید مخاطب را “فریب” دهید تا آنچه را که روی صفحه اتفاق می افتد باور کند، بلکه یک روایت واقعی نیز ایجاد کنید.

بپس از آن فیلمسازان بیشتری اصول تدوین فیلم را آزمایش کردند و برخی از آنها با این کار نکات قدرتمندی را اثبات کردند. 

پروسه

تدوین فیلم در گذشته به معنای واقعی کلمه یک فرآیند برش و چسباندن بود که شامل چسباندن با دست می شد. اسپلیسینگ (چسباندن) شیوه ای بود که تدوینگران با آن فیلم را ویرایش می کردند، با نسخه های نگاتیو کار می کردند و آثر نهایی را ایجاد می کردند. بعداً آنچه به عنوان ماشینهای “تخت” شناخته می شد آمد که برش و چسباندن نوارهای فیلم را بسیار آسانتر، سریعتر و دقیقتر می کرد.

چند دهه بعد، فناوری ویرایش فیلم های دیجیتالی به سهولت فرایند تدوین کمک کرد و نیازی به لمس فیلم نداشت. پس از پردازش، نوار فیلم دیجیتالی تبدیل به فایلی می شود که ادیتور (و دستیاران آنها) می توانند به صورت دیجیتالی به دلخواه در کامپیوتر خود لمس کنند.

این روش به عنوان ویرایش دیجیتال غیر خطی شناخته می شود، امروزه تقریباً همه افراد فیلم های خود را ویرایش می کنند. و اگر آنها به صورت دیجیتالی فیلمبرداری می کنند، یک گام جلوتر هستند.

چه با دستگاه اسپلیسینگ و چه با کامپیوتر، تدوینگران هنوز باید “نسخه ادیتور” خود را از یک فیلم جمع آوری کنند. اینها اغلب تصویری از فیلم است که توسط ادیتور دیده شده است.(همراه با یادداشت های احتمالی و مواردی از این دست کارگردان)

بعداً، کارگردان و ویراستار همکاری نزدیکتری برای ایجاد “نسخه کارگردان” خواهند داشت. سپس “نسخه تهیه کننده” یا “نسخه نهایی” که شامل نظر تولید کننده می شود، دنبال می شود. این “نسخه نهایی” است که، از لحاظ تئوری، به عنوان فیلم نهایی مطرح می شود.

در طی سالیان اخیر، نقش تدوینگر در تعداد از پروژه ها بر عهده خانم ها بوده است. در حالی که ورود زنان به نقش کارگردان یا تهیه کننده همیشه برای آنها دشوار بوده، تدوینگری شغلی بود که زنان برای دستیابی به آن راحت تر کار می کردند. این به این دلیل است که در ابتدا تدوین فیلم به عنوان یک موقعیت “خلاق” تلقی نمی شد. بلکه به عنوان یک کار “فنی” تلقی می شد.

به هر حال ، مگر هدف از تدوین در فیلم صرفاً جمع آوری صحنه های گردآوری شده توسط فیلمساز نبود؟ در نتیجه، تعداد قابل توجهی از تدوینگران امروز خانمها هستند. در حالی که به نظر محدود کننده میرسد، اما آنها ثابت کردند که نقش تدوینگر می تواند به همان اندازه خلاق و مهم در ایجاد کلی یک فیلم متحرک باشد.

انواع تدوین فیلم

تکنیک های تدوین فیلم

تمامی این سالها تدوین و کار کدرن با آنچه می توانید با آن انجام دهید منجر به شکل گیری بسیاری از تکنیک های تدوین فیلم شده است که ما امروز از آنها استفاده می کنیم. برخی از این نمونه های تدوین فیلم بسیار رایج هستند در حالی که برخی دیگر کمتر مورد استفاده قرار می گیرند.

تدوین پیوسته

این تکنیک که یکی از اولین روش های تدوین است و به سادگی تضمین می کند که همه چیز از تصویر به تصویر ثابت می ماند. اگر فردی در حال نوشیدن یک فنجان در یک تصویر است و در تصویر بعدی قرار دارد، باید همچنان از آن بنوشد یا حداقل آن را نگه دارد.

اگر یک خطا(سوتی فیلمسازی) در تداوم وجود داشته باشد، معروف است که به عنوان خطای تداوم شناخته می شود. اینها معمولا یکی از بزرگترین اشتباهاتی است که مخاطبان در طول یک فیلم متوجه آن می شوند.

اگرچه اشاره به آن می تواند سرگرم کننده باشد، اما اگر بیش از حد مشهود باشد، مخاطب تمایلی نسبت به تماشای ادامه فیلم نخواهد داشت. بنابراین، حفظ تداوم یکی از اصول بزرگ تدوین فیلم است.

برش متقاطع (کراس کات)

برش متقاطع یک تکنیک تدوین است که شامل نشان دادن دو یا چند عمل جداگانه با قطع یک به یک آنها می شود. این می تواند توهم وقوع آنها را در یک زمان ایجاد کند، یا صحنه ها به صورت موازی با یکدیگر باشند (صرف نظر از زمان وقوع هر صحنه مربوطه).

کات اِوِی

شات بریده یک برش ناگهانی از چیزی به چیز دیگر است. همانطور که از نامش پیداست، منظور از آن فاصله گرفتن از یک چیز برای جلب توجه به چیز دیگر است.

این تکنیک ویرایش را می توان تقریباً برای هر هدفی استفاده کرد، از ترساندن و ژانر وحشت گرفته تا خط داستانی کمدی. در بسیاری از موارد ، از آن برای ایجاد کنایه به صحنه یا ایجاد ناراحتی در مخاطب استفاده می شود.

دیزالو

یکی از رایج ترین تکنیک های تدوین، dissolve است که خیلی وقت است مورد استفاده قرار گرفته است. می توان آن را اینگونه توصیف کرد که تصاویری از یک صحنه با تصاویری که از صحنه ورودی وجود دارد همپوشانی داشته باشد.

می توان از آن برای مقاصد مختلف استفاده کرد، مانند این که اگر می خواهید مخاطب قبل از ورود به صحنه جدید در مورد آنچه در یک صحنه اتفاق افتاده صحبت کند. همچنین می تواند برای خلق تصویر موازی یا مقایسه بین صحنه های آمدن و رفتن استفاده شود، یا اگر می خواهید به گذر زمان اشاره کنید.

فِید (Fade)

محو شدن ها تقریباً شبیه دیزالو هستند ، اما اهداف متفاوتی را ارائه می دهند. با محو شدن، یا به رنگ سفید یا (اغلب) سیاه، یک صحنه به پایان می رسد. بر خلاف برش سنتی، محو شدن صحنه را به آرامی به طور قطعی به پایان می رساند. محو شدن، مانند دیزالو ، در  دهه های 1920 و 30 بسیار رایج بود. این روزها، آنها کمی کمتر رایج هستند، اما هنوز در همه ژانرها مورد استفاده قرار می گیرند.

J & L کات

مثل برش از یک طناب، برش J و L از صدا و تصویر برای جلب توجه مخاطب استفاده می کند. برش J زمانی است که قبل از اینکه بفهمیم صدا از کجا می آید، صدا از صحنه بعدی نفوذ می کند. برش L نوعی معکوس است. وقتی وارد صحنه بعدی می شویم، صدای صحنه قبل هنوز با ما است. این غالباً در صحنه های مکالمه برای جالب نگه داشتن چیزهای کمتر مبهم استفاده می شود.

کات پرشی (JUMP CUT)

جامپ کات در طول موج نو فرانسه، زمانی است که پیوستگی بین تصاویر وجود نداشته باشد. آنها را کات پرش می نامند زیرا به نظر می رسد که تصویرها در همان موقع به جلو می روند. این تکنیک ویرایش عمدتاً به منظور صرف زمان از بین بردن فیلم با حذف ثانیه های بی مورد در یک صحنه ایجاد شده است. با این حال، به زودی در صحنه موج نو فرانسه و فراتر از آن تأثیرگذار خواهد شد.

مچ کات (MATCH CUT)

یکی از معروف ترین و محبوب ترین تکنیک های تدوین، مَچ کات است. این زمانی است که یک صحنه جدید عناصر صحنه قبل را حمل می کند. بنابراین اگر صحنه ای از یک دونات در یک عکس دارید، صحنه بعدی می تواند مربوط به یک نان شیرینی باشد. شکل یکسان، شی متفاوت همچنین می تواند در روز افقی از یک شهر باشد و شب بلافاصله به همان افق برسد.

مونتاژ

مونتاژ یک تکنیک ویرایش جالب است زیرا بسته به زمینه می تواند معانی متفاوتی داشته باشد.

رایج ترین درک از یک مونتاژ در فیلم زمانی است که یک فیلم مجموعه ای از تصاویر و لحظات را در یک صحنه کنار هم قرار دهد. اینکار در فیلم های ورزشی که ورزشکار یا تیمی در حال تمرین یا آماده سازی هستند بسیار رایج است. مونتاژها نیز به طور ضمنی (یا کاملاً بیان شده) در طول یک دوره زمانی انجام می شود. این باعث می شود مونتاژ ارائه فشرده ای از این زمان باشد.

شات و ریورس شات

این یکی از رایج ترین تکنیک های ویرایش است: شات/عکس معکوس. اگر یک تکنیک ویرایش (خارج از “برش”) وجود داشته باشد که تقریباً در هر چیزی وجود دارد، این است.

دو نفر که صحبت می کنند تقریباً همیشه شات/عکس معکوس دارند و کمی از قانون 180 درجه برای ایجاد تعادل در نظر گرفته شده است. دو یا چند نفر حتی نیازی به صحبت ندارند، زیرا این تکنیک همچنین می تواند برای نشان دادن واکنش های یک یا چند طرف استفاده شود.

تدوین پروژه های شما!

شما می توانید برای تدوین پروژه ها ، فیلم ها و کلیپ ها ضبط شده کروماکی خود با ما تماس بگیرید و از خدمات فیلمسازی استودیو فردا استفاده کنید.

دعوت به همکاری: تدوین گر، کارآموز تدوین

استودیو فردا از علاقه مندان به فیلمسازی برای پروژه های تولید فیلم، تیزر، ساخت موزیک ویدیو و تولید فیلم های آموزشی خود دعوت به همکاری می نماید. شما می توانید با پر کردن فرم فرصت های شغلی همراه با در پروژه های خلاقانه باشید.

درباره تدوین بیشتر بخوانید.

1 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

۱
۲
۳
۴
۵
میانگین امتیازات ۵ از ۵