وقتی عکس یا فیلم می گیرید، آیا به حد کافی در نورپردازی تخصص دارید؟ شاید نخواهید برای تسلط به تکنیک های نورپردازی وقت بگذارید. اما اگر می خواهید یک عکس نیمه مناسب بگیرید یا حتی یک فریم خوب بگیرید، باید بدانید ISO چیست. برای اینکه بتوانید با آنچه به عنوان ISO در عکاسی وجود دارد کار کنید باید دو جزء دیگر دوربین – سرعت شاتر و دیافراگم را درک کرده باشید.
اگر بدانید که چگونه از هر سه با هم استفاده کنید، نه تنها عکس های شما عالی خواهند شد، بلکه توانایی شما برای گرفتن یک عکس زیبا به جای تصادفی، عمدی خواهد بود. همراه ما در ادامه این مقاله استودیو فردا درباره ISO باشید.
ISO مخفف سازمان بین المللی استانداردسازی است.
این سازمان اصلی ترین نهاد حاکمیتی است که درجه بندی حساسیت سنسورهای دوربین را استاندارد می کند. اما بهتر است به اصل ماجرا بپردازیم که بدانیم ISO چیست و هنگام گرفتن عکس یا فیلمبرداری چگونه کار می کند.
ISO چیزی است که حساسیت دوربین شما به نور را اندازه گیری می کند. به طور دقیق تر، میزان حساسیت سنسور دیجیتال به نور (در صورت استفاده از دوربین سنتی، حساسیت فیلم را نیز اندازه گیری می کند). به اعدادی مانند 50، 100، 200، 400، 800، 1600، 3200 و غیره نشان داده می شود. وقتی ISO را در یک دوربین دیجیتال تغییر می دهید، حسگر را کم و بیش به نور حساس می کنید.
هرچه عدد ISO کمتر باشد، حساسیت سنسور به نور کمتر می شود. اعداد ISO بالا حساسیت نور بالایی دارند. بنابراین، وقتی ISO را از 100 به 200 تغییر می دهید، حساسیت سنسور را دو برابر می کنید.
در محیط های با نور مناسب، باید از ISO پایین تر (200 یا کمتر) استفاده شود. هنگام عکاسی در شرایط کم نور، ISO بالاتر (400 یا بالاتر) بهترین است.
ISO 100 استاندارد در نظر گرفته می شود. اعداد بالاتر برای موقعیت های تاریک بهترین هستند. اما به خاطر داشته باشید، ISO بالاتر می تواند باعث ایجاد تصاویر دانه دار شود. ISO تنها یک نقطه در مثلث نوردهی است که شامل سرعت شاتر و دیافراگم نیز می شود. استفاده از هر سه – ISO، دیافراگم و سرعت شاتر، به متعادل کردن دانه‌بندی و نوردهی تصویر کمک می‌کند.
در اینجا ویدیویی وجود دارد که نحوه عملکرد ISO را در کمتر از یک دقیقه به شما نشان می دهد. هنگامی که تفاوت‌هایی را که تنظیمات ISO می‌تواند برای یک تصویر ایجاد کند را مشاهده کردید، به نحوه عملکرد آن در ترکیب با دو تنظیم مهم دیگر می‌پردازیم: دیافراگم و سرعت شاتر.
ISO به تنهایی کار نمی کند، فقط یک تنظیم دوربین است که بر تصویر شما تأثیر می گذارد. برای مثال باید اندازه سنسور دوربین را نیز در نظر بگیریم. بیایید ببینیم وقتی این تنظیمات را ترکیب می کنیم چه اتفاقی می افتد و چه نوع تصاویری را می توانید ایجاد کنید.
مثلث نوردهی می تواند یک مفهوم پیچیده باشد، اما ما منبعی داریم که همه چیز را توضیح می دهد. مقاله نورپردازی کروماکی را مطالعه کنید تا مبانی نورپردازی سوژه و پس زمین را در این باره یاد بگیرید.
ایزو در عکاسی تعیین می کند که حسگر دوربین چقدر به نور حساس است. بنابراین، اگر در اتاقی با نور ضعیف هستیم و نور کم داریم، چه کار کنیم؟
خب، بالا بردن ISO تا 3200 لزوما راه حل نیست. ما نمی خواهیم تصاویر بیش از حد دانه دانه داشته باشیم و می خواهیم مطمئن شویم که از سایر تنظیمات لنز برای استفاده حداکثری از قابلیت دوربین خود استفاده می کنیم.
ایجاد تعادل کامل یا تقریباً کامل بین ISO، سرعت شاتر و دیافراگم بسیار مهم است.
قبل از اینکه به یک مثال بپردازیم، ویدیوی زیر را بررسی کنید. این نشان می‌دهد که چگونه این سه مفهوم با هم کار می‌کنند تا تصاویر و فیلم‌هایی با کیفیت بالا ایجاد کنند.
اگر مقالات دیگر ما در مورد سرعت شاتر و دیافراگم را نخوانده اید، توصیه می کنیم نگاهی بیندازید.
ممکن است ندانید سرعت شاتر چیست؟ سرعت شاتر سرعت باز و بسته شدن شاتر داخل دوربین است. سرعت شاتر دو چیز بسیار کلیدی را تعیین می کند – نور و حرکت. اگر سرعت شاتر آهسته را تنظیم کنید، به این معنی است که شاتر برای مدت طولانی تری باز است، و یک تن نور وارد می شود، و اگر سوژه در حال حرکت باشد، آنها تار به نظر می رسند.
مخالفش هم درست است. اگر سرعت شاتر بالایی داشته باشید، فقط مقدار کمی نور وارد می شود، و شما فقط یک عکس فوری سریع به موقع می گیرید، بنابراین هیچ تاری وجود نخواهد داشت. اما دوباره، تصویر شما ممکن است بسیار تاریک شود. اینجاست که ISO وارد می شود.
تاثیر ایزو عکاسی در حرکت
اگر سوژه شما در حال حرکت است و می‌خواهید حرکت را ثابت کنید، ایزوی بالاتر سرعت شاتر بالایی را که نیاز دارید را ممکن می‌سازد.
ما فقط در یک ثانیه خواهیم دید که چگونه به نظر می رسد. اما ما همچنین باید ببینیم که دیافراگم چگونه در همه اینها قرار می گیرد.
دیافراگم دهانه عدسی است که نور از آن عبور می کند. هنگامی که برای گرفتن عکس دکمه شاتر را فشار می دهید، سوراخی برای ثبت تصویر باز می شود. دیافراگم به اندازه آن سوراخ است.
هر چه سوراخ بزرگتر باشد نور بیشتری وارد می شود و هرچه سوراخ کوچکتر باشد نور کمتری دارد. آنها با f/stop اندازه گیری می شوند. هر چه عدد f/stop کوچکتر باشد، اندازه سوراخ بزرگتر است. اگر این کمی گیج کننده است، نگران نباشید. در ابتدا برای همه است.
ما فقط در یک ثانیه خواهیم دید که چگونه به نظر می رسد. اما ما همچنین باید ببینیم که دیافراگم چگونه در همه اینها قرار می گیرد.
دیافراگم دهانه عدسی است که نور از آن عبور می کند. هنگامی که برای گرفتن عکس دکمه شاتر را فشار می دهید، سوراخی برای ثبت تصویر باز می شود. دیافراگم به اندازه آن سوراخ است.
هر چه سوراخ بزرگتر باشد نور بیشتری وارد می شود و هرچه سوراخ کوچکتر باشد نور کمتری دارد. آنها با f/stop اندازه گیری می شوند. هر چه عدد f/stop کوچکتر باشد، اندازه سوراخ بزرگتر است. اگر این کمی گیج کننده است، نگران نباشید. در ابتدا برای همه است.
اگر بخواهید فقط سوژه در فوکوس باشد و بخواهید پس زمینه تار باشد چه؟ دیافراگم باید افزایش یابد. و هنگامی که دیافراگم افزایش می‌یابد، نور بیشتری وارد می‌شود. بنابراین ممکن است مجبور شوید ISO خود را کمی پایین بیاورید تا بیش از حد تصویر را در معرض نور قرار ندهید.
بنابراین، بیایید یک سناریو را امتحان کنیم. هدف عکاسی از یک بازی فوتبال در شب است. چگونه می توانیم تنظیمات دوربین را برای ثبت تصویری مانند تصویر زیر تنظیم کنیم؟ بیایید قدم به قدم آن را مرور کنیم.
بیایید به تصویر نگاه کنیم تا به ویژگی هایی که می خواهیم ثبت کنیم توجه کنیم.
عمق میدان (سوژه ها و پس زمینه هر دو در فوکوس)
فریم فریم روی سوژه های در حال حرکت (کمی تا بدون تاری)
اکنون ما کیفیت های هدف خود را در ذهن داریم، بیایید تنظیماتی را که برای تحقق آنها نیاز داریم مرور کنیم.
هم پیش زمینه و هم پس زمینه بیشتر در فوکوس هستند. در واقع، زمین فوتبال و حصار پشتی بسیار تیز هستند. این را می توان با دیافراگم کوچک و ISO نسبتاً بالا به دست آورد. شب است، بنابراین می دانیم که برای ثبت نور بیشتر به حسگر ما نیاز داریم که حساس تر باشد.
اگر بخواهیم لحظه‌ای را که در هوا هستند ثبت کنیم، نمی‌توانیم سرعت شاتر را کم کنیم وگرنه تار ظاهر می‌شوند. بنابراین، برای به دست آوردن حرکت ثابتی که می‌خواهیم، به سرعت شاتر سریع نیاز داریم.
برای گرفتن این تصویر به موارد زیر نیاز داریم:
دیافراگم کوچک
ISO بالا
سرعت شاتر سریع
اگر می‌خواستیم با محو کردن پس‌زمینه، تصویر را دراماتیک‌تر کنیم، می‌توانیم دیافراگم را باز کنیم تا عمق میدان کم ایجاد کنیم. اما هنگامی که این کار را انجام دادید، باید ISO و سرعت شاتر را تنظیم کنید تا تصویر به خوبی روشن و ثابت بماند.
هنگامی که بدانید هر سه به طور هماهنگ چگونه کار می کنند، به شما به عنوان سازنده بستگی دارد که عکس ها را آزمایش کنید و ببینید چه چیزی را بیشتر دوست دارید.
مثلث نوردهی در عکاسی و فیلمبرداری
استودیو فردا
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.