حسام الدین بیات
من در استودیو فردا درباره فیلمسازی محتوا تولید میکنم. امروز که با تولید، آموزش، خدمات و راهکارها همراه و همکار بهترینها هستیم، آرزوی بزرگی را میبینم که محقق شده است.
کامپوزیتینگ یکی از رایج ترین تکنیک ها در هنرهای تجسمی است. اما ترکیب بندی (کامپوزیتینگ) چیست؟
به لطف پیشرفت های تکنولوژیکی چند دهه گذشته ، تصاویر کامپوزیت در همه جا مشاهده می شود. ما قصد داریم انواع مختلفی از تصاویر ترکیبی را از صفحه سبز تا روتوسکوپی تا CGI و همه چیز بین آنها را بررسی کنیم. در پایان ، می دانید که چگونه هنرمندان تجسمی از انواع مختلف آهنگسازی در طول این سالها برای تأثیر متخصص استفاده کرده اند.
فرایند کامپوزیت شامل طیف گسترده ای از تکنیک های پیشرفته فیلمسازی مانند ضبط روی صفحه سبز، تصاویر ایجاد شده توسط کامپیوتر و روتوسکوپی است. ویدئوی بعدی که بسیاری از این تکنیک ها را آزمایش می کند را تماشا کنید:
ما در این صفحه قصد داریم انواع مختلف ترکیب بندی را تجزیه کنیم، از جمله مواردی که قبلاً به آنها اشاره کردیم، اما ابتدا به سرعت تعریف کامپوزیتینگ را مرور می کنیم.
ترکیب بندی فرایندی است که از طریق آن دو یا چند تصویر با هم ترکیب می شوند تا یک تصویر واحد ظاهر شود. فرآیند کامپوزیت را می توان به صورت ست و داخل دوربین یا در حین پس از تولید انجام داد.
ده ها روش مختلف برای ترکیب عکس ها وجود دارد اما شاید متداول ترین آن مثل زمانی باشد که یک هواشناس در جلوی صفحه سبز قرار می گیرد و جزئیات آب و هوا در پشت سر آنها نمایش داده می شود.
انواع تکنیک های ترکیب بندی VFX:
CGI
مات کردن
نوردهی چندگانه
صفحه آبی یا سبز
کامپوزیتینگ فیزیکی
پروجکشن جلو یا عقب
تصاویر کامپوزیتی مدت ها قبل از حضور کامپیوترها در سینما وجود داشت. در حقیقت ، تولد تریکیب بندی تصاویر را می توان در آغاز قرن بیستم با آثار ژرژ مه لیس ، یکی از بهترین کارگردانان سینما در تمام دوران ، دنبال کرد.
کلیپ بعدی برگرفته از فیلم کوتاه سال 1900 گروه ملیس The One Man Band است که در آن از تکنیک نوردهی چندگانه (هفتگانه) برای ایجاد تصویر این که در هر گروهی در حال نواختن موسیقی است استفاده می کند.
تقریباً در هر صحنه رانندگی از دوران طلایی هالیوود از طرح زمینه استفاده می شد، این کار بی عیب و نقص نبود، اما این ترفند کار را راه می انداخت.
یکی از پیچیده ترین تکنیک های کامپوزیتینگ اولیه ، متینگ بود. متینگ فرآیند برداشتن چندین عنصر از یک فیلم چاپ شده و ترکیب آنها – یکی در یک زمان – بر روی یک نوار تکراری از فیلم است. ویدیوی بعدی را ببینید تا برخی از ترفندهای جلوه های ویژه اولیه را در عمل ببینید.
خیلی از این ترفند های سینمایی به راحتی بر روی فیلم های دیجیتال قابل اجرا بود. شما نیازی به CGI یا صفحات LED نیاز ندارید. فقط یک دوربین ، یک برنامه تدوین و یک مقدار خلاقیت کافیست.
امروزه به نظر می رسد تقریباً هر فیلم استودیویی از VFX استفاده می کند.
اما VFX چیست؟ به زبان ساده ، VFX اصطلاحی است که برای توصیف ترکیب بندی جلوه های بصری که خارج از یک عکس زنده اجرا می شود، استفاده می شود. به این ترتیب، هنر VFX راهی است که می توانید لایه ها را ترکیب کنید. و همانطور که قبلاً گفتیم، ما VFX کامپوزیتی را در همه جای سینما می بینیم. حتی زمانی که ممکن است همیشه لازم نباشد. باور نمی کنید؟ این فیلم فوق العاده از پشت صحنه VFX کامپوزیت در The Great Gatsby در سال 2013 را ببینید.
با مشاهده VFX در The Great Gatsby مشخص است که ما از روزهای اولیه متتینگ فاصله زیادی داشته ایم. اما آیا این چیز خوبی است؟ انتخاب استفاده از VFX مفصل به محاسبه هزینه فرصت از طرف تولیدکنندگان خلاصه می شود. در نهایت، من می گویم که چیزی در استعداد مصنوعی که با استفاده از VFX صرفاً به خاطر VFX ایجاد می شود، از بین می رود.
اما گاهی اوقات برای پخش جادوی دنیای دیگر به VFX نیاز دارید. این ویدئو را ببینید تا ببینید چگونه با صرف هزینه کم ، صحنه کافه از Inception بازسازی شده است.
شگفت انگیز است که چقدر می توانیم با چنین منابع محدودی کامپوزیتینگ (ترکیب بندی) کنیم. البته وقتی یک کامپوزیتینگ و تدوین با استعداد مانند کیث در حال انجام کارهای سنگین است کمک می کند – اما نکته این است که با زمان و تمرین کافی ، می توانید درست مانند حرفه ای ها عکس های کامپوزیت را ترکیب کنید.
پرده سبز یکی از مفیدترین ابزارهایی است که فیلمسازان می توانند برای افزودن ترکیبات جلوه های بصری در تولید پس از آن استفاده کنند. اگر در فکر این هستید که چگونه شروع کنید، مقاله ما را در مورد آموزش نحوه استفاده از پرده سبز کروماکی را بررسی کنید. شاید مفید باشد که در مورد آن اینگونه فکر کنید: اگر چندین تصویر را در یک تصویر ترکیب می کنید، یک صفحه سبز یا صفحه آبی بهترین ابزار برای لایه بندی تصاویر برای دستیابی به آن نتیجه نهایی است.
اما چگونه از پرده سبز استفاده می کنید؟ شما از فرایندی به نام chroma keying (یا فقط keying) استفاده می کنید. ویدئوی بعدی روند کروماکی کردن را به روشی کوتاه و ساده نشان می دهد.
کروماکی در اصل فرآیندی است که طی آن رنگ سبز از تصویر حذف می شود. برای مثال فرآیندی است که طی آن رنگ سبز از ویدیوی صفحه سبز حذف می شود و در مرحله پس از تولید با چیز دیگری جایگزین می شود. اما با پیشرفت تکنولوژی، برخی از فیلمسازان به استراتژی جدیدی روی آورده اند که روند کامپوزیتینگ را حذف می کند، همانند ویدیوی زیر:
البته این را هم بدانید که روزی بلاخره پرده سبز هم منسوخ خواهد شد. در استودیو کروماکی فردا بزودی خبرهای جدیدی درباره جایگزین کروماکی خواهیم داشت.
کامپوزیت انیمیشن یکی از قدیمی ترین انواع تصاویر ترکیبی در سینما بود. ماکس فلیشر از پشگامان فیلمسازی متحرک بود و ایده او برای دریابی فیلمهای واقعی مسیر انیمیشن را برای همیشه تغییر داد.
روتوسکوپی انیمیشن فرایندی است که از طریق آن فیلم ها به صورت فریم به فریم ردیابی می شوند. روتوسکوپ را می توان در فیلم های لایو اکشن با چسباندن اجسام به دست آورد – مانند آنچه در جنگ ستارگان در اینجا می بینید.
به یاد داشته باشید: ترکیب بندی به سادگی فرایند گرفتن دو یا چند تصویر و ترکیب آنها برای ایجاد یک تصویر واحد است.
به حال که انواع تکنیک های ترکیب بندی را بررسی کرده ایم ، شاید باید بپرسیم: هدف از ترکیب بندی چیست؟ از نظر ما هدف از ترکیب بندی به تصویر کشیدن چیزهایی خارج از واقعیت یک تصویر است.
کامپوزیت اغلب برای ساختن دنیاهایی مناسب است که عملا ایجاد آنها به شکل عملی غیرممکن است.
در ویدئوی بعدی ، سرپرست دپارتمان انیمیشن از ILM توضیح می دهد که چگونه تیم جلوه های ویژه از کامپوزیت برای ایجاد احساسی از دنیای دیگر در Star Wars: The Last Jedi استفاده کرد.
“ما می خواهیم مردم را در دنیایی که وجود ندارد قرار دهیم .”
– شارمین ، کامپوزیتور ارشد در ILM.
درباره Star Wars: The Last Jedi چیزهای زیادی می توان گفت ، اما نمی توان انکار کرد که تیم ILM در خلق جلوه بصری بسیار عالی عمل کرده است. در نهایت ، کامپوزیتینگ (ترکیب بندی ) ثابت می کند که استراتژی کاملی برای دستیابی به جادوی فیلمسازیست.
عالی بود ممنون
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.