آشنایی با عمق میدان(DOF)

عمق میدان یک عنصر ترکیبی کلیدی در بسیاری از عکس‌ها است. DOF یکی از مهم‌ترین ابزارهایی است که یک عکاس می‌تواند از آن برای خلق تصاویر خیره‌کننده استفاده کند. استفاده از عمق میدان به روش صحیح بسیار قدرتمند است زیرا می‌تواند به طور اساسی عکس های خوب را به تصاویری تبدیل کند که قلب‌ها و ذهن‌ها را به دست می‌آورد. در برخی مواقع عکاسان متوجه می‌شوند که خلاقیت آنها به دلیل ناتوانی در هدف گیری به سطح مطلوب عمق میدان محدود می‌شود. این عمدتا به دو دلیل است:

• آنها این مفهوم را به درستی درک نکرده اند.
• آنها با محدودیت‌های تجهیزات مواجه هستند. (در بیشتر موارد یک دوربین DSLR پایه با کیت 18-55 میلی‌متری f/3.5-5.6 است)

دلیل اهمیت عمق میدان چیست؟

تسلط بر عمق میدان به شما این امکان را می دهد تا کنترل خلاقانه‌ای روی تصاویر (با فوکوس واضح) داشته باشید در نتیجه شما را به تصویر بردار بهتری تبدیل می کند. بطور کلی عوامل موثر در عمق میدان عبارتند از:

• اپرچر ( یا دیافراگم )
• فاصله سوژه تا دوربین
• فاصله کانونی لنز
• اندازه سنسور

تعریف عمق میدان

عمق میدان در عکاسی یکی از مفاهیم ضروری است که هر عکاس باید در مورد آن اطلاعات کافی داشته باشد. عمق میدان در یک عکس به فاصله بین دورترین و نزدیکترین اشیاء اشاره دارد که به طور قابل ملاحظه ای شارپ به نظر می رسد. عمق میدان بر اساس نوع دوربین، دیافراگم و فاصله فوکوس متفاوت است. علاوه بر این، فاصله و اندازه چاپ می تواند به درک عمق میدان کمک کند. عمق میدان به طور ناگهانی تغییر نمی کند بلکه یک انتقال تدریجی وجود دارد. همه چیز در جلو یا پشت فاصله فوکوس، شروع به از دست دادن وضوح می کند. چشمان ما یا وضوح دوربین، این موضوع را درک نمی کنند. این امر بر اساس یک پدیده علمی به نام دایره سردرگمی به وجود می‌آید. در عکس زیر عمق میدان زیاد و کم را مشاهده می کنید.

عمق میدان

نقش عمق میدان در فیلمبرداری

فریم های ثابت در موقعیت های مختلف فیلم سازی استفاده می شوند. به خصوص زمانی که تمایل به انتقال اطلاعات به شیوه‌ای بسیار تمیز و ظریف وجود دارد. تقریبا هر نوع عکسی، از جمله ایجاد عکس‌ها و کلوزآپ‌ها و همچنین عکس‌های POV می‌تواند ثابت باشد. فریم ایستا به مخاطب اجازه می‌دهد تا کادربندی را تجسم کند، اگرچه ممکن است حرکتی در کادر وجود داشته باشد، اما در هنگام گرفتن این نوع فریم هیچ حرکتی در کادر وجود نخواهد داشت. این شامل فریم ردیابی و نماهای عروسکی است که هر دو شامل حرکت قاب دوربین و همچنین به طور بالقوه حرکت اقلام درون کادر است.

عکس‌ها به‌عنوان اجزای سازنده تصاویر متحرک، از ابتدای ظهور رسانه، نقشی جدایی‌ناپذیر در سینما ایفا کرده‌اند. رابطه ای که حتی با ادامه تکامل فناوری‌های زیربنایی، به طور پیچیده‌تر به هم متصل شده است. فریم های متحرک استفاده از عکس‌ها را در فیلم‌ مورد بررسی قرار می‌دهد. همچنین به نقش‌های رسمی و روایی که عکس‌ها ایفا می‌کنند و زمینه‌های فرهنگی و تاریخی که این فیلم‌ها از آن بیرون آمده‌اند، می‌پردازد.