حسام الدین بیات
من در استودیو فردا درباره فیلمسازی محتوا تولید می‌کنم. امروز که با تولید، آموزش، خدمات و راهکارها همراه و همکار بهترین‌ها هستیم، آرزوی بزرگی را می‌بینم که محقق شده است.
روتوسکوپی انیمیشن چیست؟
راه های زیادی برای متحرک سازی یک فیلم وجود دارد. یکی از نوآورانه ترین راه ها، هر چند زمان بر، برای زنده نگه داشتن یک فیلم روتوسکوپی است. اما انیمیشن روتوسکوپ چیست؟
این تکنیک ریشه در چندین دهه دارد. بیایید در این مقاله استودیو فردا نگاهی به برخی فیلم هایی که از روتوسکوپی استفاده می کنند بیندازیم تا ببینیم چگونه می توان از آن برای فیلمسازان آینده استفاده کرد.
تعریف روتوسکوپی
روتوسکوپی در انیمیشن چیست؟
بسیاری از علاقمندان به فیلم معتقدند که با دیدن روتوسکوپی می توانند آن را تشخیص دهند. به هر حال ، وقتی یک انیمیشن کیانو ریوز را در A Scanner Darkly می بینید ، به راحتی می توان گفت که این انیمیشن روتوسکوپیست.
اما روتوسکوپی دقیقاً چگونه کار می کند؟ به نظر می رسد، این بسیار ساده تر از چیزی است که احتمالاً فکر می کنید، و بدون آنکه متوجه شوید در برخی از فیلم های مورد علاقه شما ظاهر شده است.
توضیح روتوسکوپی
روتوسکوپی انیمیشن چیست؟
روتوسکوپی روشی است که در انیمیشن برای فیلم های لایو اکشن به صورت فریم به فریم استفاده می شود. در گذشته، انیماتورها تصاویر زنده را روی یک صفحه شیشه ای نشان می دادند و سپس آن تصویر را ردیابی می کردند. امروزه روتوسکوپی عمدتا توسط کامپیوترها انجام می شود.
روتوسکوپی می تواند در فیلم های لایو اکشن نقش مهمی را بازی کند. به عنوان مثال، فیلمسازان می توانند یک مات ایجاد کنند که برای استخراج یک شیء از یک صحنه برای استفاده در پس زمینه متفاوت استفاده می شود. روتوسکوپی در جنگ ستارگان یکی از مشهورترین نمونه ها است. در سه گانه اول، بازیگران به جای شمشیر یک چوب نگه داشته بودند. بعدها ، تکنسین های جلوه ویژه برای ایجاد جلوه درخشان نور شمشیر نوری را روتوسکوپی کردند.
فیلم های مهم دارای روتوسکوپی
برای توضیح روند روتوسکوپی با جزئیات بیشتر، باید به آغاز ماجرا بازگردید. ریشه های انیمیشن در فیلم به سال ۱۸۸۷ باز می گردد. مهندس فرانسوی شارل-امیل رینو اولین پراکسینوسکوپ را ایجاد کرد و در سال ۱۸۹۲، اولین فیلم انیمیت شده را به صورت عمومی ارائه کرد.
تنها چند سال بعد ، انیمیشن ساز ماکس فلایشر با ایجاد تکنیکی که امکان حرکت روانتر در شخصیت های متحرک را فراهم می کرد، صنعت انیمیشن را متحول کرد.
این روش روتوسکوپی نام گرفت.
کم کم روتوسکوپ و مکس فلایشر دست به دست هم دادند. قبل از این تکنیک جدید، قطعات متحرک دست و پاگیر بودند. شخصیت ها مانند افراد واقعی حرکت نمی کردند. وقتی فلیشر از برادر کوچکتر خود، دیو، به عنوان الگوی یکی از خلاقیت های قبلی خود در کوکو دلقک استفاده کرد، همه چیز تغییر کرد. مجموعه کمدی های او مخاطبان زیادی را برای اولین اکران در سال 1918 جذب کرد.
این تکنیک به زودی در صنعت فیلم جایگاه پیدا کرد و شیوه ساخت فیلم های متحرک را تغییر داد.
نمونه های روتوسکوپی در قرن بیست و یکم
استفاده اولیه و روتوسکوپی دیزنی
ماکس فلیشر حق ثبت اولیه این تکنیک را داشت و او و برادرش استودیو Fleischer را تاسیس کردند. آنها برخی از محبوب ترین کارتون های آن زمان را ایجاد کردند، از جمله بتی بوپ ، ملوان زبل و سری اصلی سوپرمن.
با این حال ، حق ثبت اختراع فلایشر در سال 1934 منقضی شد ، که باعث شد سایر استودیوها از این تکنیک استفاده کنند. والت دیزنی یک طرفدار بزرگ روتوسکوپی بود و می توانید برخی از تصاویر روتوسکوپ قدیمی دیزنی را در ویدیوی زیر ببینید.
اولین فیلم بلند دیزنی ، سفید برفی و هفت کوتوله، به شدت بر این تکنیک تکیه کرد. آنها از بازیگران واقعی فیلم می گرفتند تا به عنوان مرجع برای ساختن انیمیشن ها استفاده کنند. استودیو در ادامه از این تکنیک برای بسیاری از فیلم های خود استفاده می کرد، از جمله برخی از بهترین فیلم های متحرک مانند پینوکیو و آلیس در سرزمین عجایب.
اما معنی اصلی روتوسکوپی هنگامی که در فیلم های زنده به کار گرفته شد، خیلی زود دچار تغییر اساسی شد. آلفرد هیچکاک از این تکنیک برای یکی از شاهکارهای خود به نام پرندگان استفاده کرد تا صحنه هایی از حمله پرندگان را خلق کند.
دیزنی همچنین از این نوع انیمیشن برای مری پاپینز استفاده کرد. روتوسکوپی برای حذف سیم ها از صحنه ضروری بود تا به نظر برسد قهرمان داستان مری پاپینز واقعاً در حال پرواز است.
تاریخچه روتوسکوپ تا به امروز
نرم افزار جدید روتوسکوپ انیمیشن
در اوایل دهه 90 ، تعریف روتوسکوپ به لطف انیمیشن ساز باب سبیستون، ارتقاء بسیاری یافت. او فرایندی را به نام “روتوسکوپی درون یابی” اختراع کرد. در اصل، به انیماتورها اجازه می دهد تا از تکنیک اولیه روتوسکوپی در کامپیوتر استفاده کنند.
سابیستون در ادامه برنامه ای کامپیوتری ایجاد کرد که به طور خاص برای مدیریت این تکنیک طراحی شده بود و به عنوان روتوشاپ (نمایشی در فتوشاپ) معروف شد. این نرم افزار اساساً شکل ردیابی شده را کپی می کند و همان اشکال اساسی را برای سایر حرکات اعمال می کند. این بدان معناست که انیماتورها هنگام ردیابی لایو اکشن مجبور نیستند از ابتدا شروع کنند.
خود روتوشاپ ثبت اختراع شده است و فقط برای استفاده توسط Flat Black Films در دسترس است. با این حال ، جایگزین هایی وجود دارد که عملکردهای مشابهی را برای فیلمسازانی انجام می دهند که خواهان زیبایی روتوسکوپی برای پروژه بعدی خود هستند.
یکی دیگر از پروژه های اخیر که امکانات انیمیشن روتوسکوپ را افزایش داده است ، یکی از بهترین برنامه های تلویزیونی در آمازون ، Undone است. این مجموعه از ویژگی های “اخروی” که توسط روتوسکوپی ارائه می شود ، نهایت استفاده را می برد. در اینجا مدیر پروژه به توضیح روند روتوسکوپی که در Undone استفاده کردند می پردازد.
همچنین این تکنیک بود که انیمیشن را در A Scanner Darkly ممکن کرد. ریچارد لینکلیتر دوباره از آن برای بیان داستانی استفاده کرد که در آن غیر واقعی بودن انیمیشن روتوسکوپ با غیر واقعی بودن خود داستان مطابقت داشت. می توانید این فرایند را در عمل و همچنین A Scanner Darkly بدون روتوسکوپ قبل از تبدیل شدن به محصول نهایی مشاهده کنید.
ممکن است فیلم دیگری مانند A Scanner Darkly وجود نداشته باشد ، اما اصول اولیه روتوسکوپی هنوز در فیلم های مدرن یافت می شود. در یکی از بهترین فیلم های سال 2014 ، نگهبانان کهکشان به شدت به یک راکون واقعی به نام Oreo اعتماد کردند. انیماتورها حرکات پسر خزدار را مطالعه می کردند تا بعداً به عنوان پایه ای برای موشک استفاده شود.
درباره فیلمسازی بیشتر بخوانید.
استودیو فردا
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.