به لطف فیلم های سینمایی و تلویزیونی، همه ی ما جهانهای خارق العاده ای را دیده ایم که هرگز نمی توانند در سطح زمینی ما وجود داشته باشند. حتی اگر به طور معمول از ژانر فانتزی یا علمی تخیلی لذت نمی بریم، قطعاً این جلوه ها را در عمل دیده ایم – چه در سینما ، چه در تیزرهای تبلیغات و حتی در بازی های ویدئویی.
این مقاله از استودیو فردا نحوه ایجاد این جهان های مجازی با استفاده از جلوه های بصری را بررسی می کند. بنابراین به شما می گوییم جلوه های ویژه VFX چیست؟ چگونه و چرا فیلمسازان از آن استفاده می کنند؟ این مقاله را با تعریف اصطلاح VFX با مثالهای حماسی برخی از فیلمهای مورد علاقه شما بررسی می کنیم.
VFX مخفف جلوه های بصری است که می تواند به FX بصری کوتاه شود. استفاده از جلوه های بصری در فیلم ها و تلویزیون طی چند دهه گذشته به طور تصاعدی افزایش یافته است. آنچه قبلاً برای فیلم های علمی تخیلی و فیلم های اکشن با بودجه بزرگ اختصاص داشت ، اکنون برای تمامی استودیو ها و تدوین گرات در دسترس است.
سه نوع اصلی VFX وجود دارد که در چند به شما دقیقه توضیح خواهیم داد. اما قبل از اینکه چند نمونه را به شما نشان دهیم ، اجازه دهید جلوه های بصری را تعریف کنیم.
جلوه های بصری (VFX) اصطلاحی است که برای توصیف تصاویر ایجاد شده ، دستکاری شده یا تقویت شده برای هر فیلم یا سایر رسانه های متحرک که در حین فیلمبرداری زنده اتفاق نمی افتد استفاده می شود.
VFX اغلب شامل ادغام بین فیلم واقعی و این تصاویر دستکاری شده برای ایجاد محیطهای واقع بینانه برای زمینه است. این محیط های ایجاد شده یا بسیار خطرناک برای عکاسی هستند یا دنیاهایی که اصلا وجود ندارند و در آنها از تصاویر کامپیوتری (CGI) و نرم افزارهای ویژه VFX برای تحقق آن استفاده می شود.
جلوه های بصری با جلوه های ویژه متفاوت است زیرا جلوه های بصری به کامپیوتر نیاز دارد و پس از عکاسی یا فیلمبرداری اضافه می شوند. جلوه های ویژه یا SFX در صحنه فیلمبرداری می شود – که شامل مواردی مانند انفجارهای هدفمند و کنترل شده، زخم های تقلبی و غیره هستند.
یک نمونه از VFX می تواند اژدهایهایی باشد که در Game of Thrones از آسمان پرواز می کنند یا سفینه فضایی که در فضا در Star Wars پرواز می کند.
همانطور که در بالا هم گفتیم ، جنبه های زیادی برای فرآیند VFX وجود دارد، اما همه آنها را می توان در سه نوع اصلی سازماندهی کرد: CGI، کامپوزیتینگ و موشن کپچر.
هر یک از این موارد یا بعد از عکاسی اصلی یا همزمان در یک استودیوی اختصاصی و کنترل شده (به عنوان مثال، استودیو کروماکی) اتفاق می افتد.
هنرمندان جلوه های بصری از ابزارهایی استفاده می کنند که در همه ظرفیت ها به ترکیب خط بین “واقعی” و “غیر واقعی” کمک می کند. همانطور که در این ویدئو توضیح داده شده است، یکی از این ابزارها HDRI (تصویر محدوده دینامیکی بالا) نامیده می شود.
در این مرحله، CGI (تصاویر تولید شده توسط کامپیوتر) یک نوع جلوه های بصری در همه جاست. و برای مردم ، به ویژه کسانی که خارج از صنعت فیلم هستند ، بهتر است که همه جلوه های بصری را زیر پرچم CGI بشناسند.
تفاوت VFX و CGI روشن است.
برای اهداف ما ، CGI تصاویری است که کاملاً در رایانه ها ساخته شده است و سایر انواع جلوه های بصری از آنها برای تقویت یا ترکیب با فیلم های زنده استفاده می کنند. ساده ترین مثال برای انتخاب انیمیشن CG است که در سه دهه گذشته تحت سلطه Pixar بوده است. در ویدیوی زیر نگاهی به سیر تکاملی قابلیت های CGI آنها در طول سالها بیندازید.
بنابراین ، در حالی که جلوه های بصری CG فقط به کامپیوتر نیاز دارند ، بیایید به سراغ انواع دیگر جلوه هایی برویم که از آنها برای زنده نمایی استفاده می کنند.
هنر ترکیب بندی با ترکیب چندین تصویر در یک تصویر واحد تعریف می شود. یک مثال از این می تواند استفاده از نوردهی مضاعف مانند سکانس تیتراژ شگفت انگیز True Detective باشد.
مشابه روش قدیمی روتوسکوپی ، هنرمندان جلوه های بصری امروزه می توانند از مرجع اقدام زنده برای ایجاد CGI واقعی تر استفاده کنند. این فرایند موشن کپچر (یا موکاپ) نامیده می شود. این فناوری چندین سال است که وجود دارد ، اما به نظر می رسد که هر سال این قابلیت ها پیشرفت بیشتری می کند.
در اینجا برخی از نکات برجسته VFX فیلم های اخیر را توضیح می دهیم.
از آنجایی که امروزه هنرمندان، تهیه کنندگان و تدوینگران VFX از این جلوه ها استفاده می کنند؛ حتما می خواهید بدانید چگونه اینکار را می کنند:
آنها کسانی هستند که در مرحله پس از تولید، از CGI برای ایجاد تصاویر غیرممکنی که در سینما می بینید استفاده می کنند. امروزه این امر به طور فزاینده ای در فیلم های با بودجه بزرگ رایج شده است.
بیایید چند نمونه را بررسی کنیم:
استودیو های دیزنی که فیلم معمولی نمی سازند! آنها در بازسازی لایو اکشن داستان های خود با قدرت کامل به پیش می روند. و از آنجا که اکثر آنها با حیوانات صحبت کننده سروکار دارند، همه آنها دارای جلوه های بصری به همان اندازه باورنکردنی هستند.
تخیل مجدد تیم برتون شامل تصویر سازی واقع گرایانه داستان یک فیل است که به عنوان کِلِی مدل (مدل از جنس خاک رس) شروع شد و برای انیمیشن در رایانه ها اسکن شد.
آنها چطور این فیلم را ساختند؟ این لحظه فریز شده توسط سرپرست VFX، جان گائتا ، از چیزی به نام “زمان گلوله” استفاده کرد. گائتا با کارگردانان و فیلمبردار برای قرار دادن 122 دوربین عکاسی در اطراف ریوز صحبت کرد و سپس آنها را پشت سرهم نصب کرد.
اما برای اطمینان از قابل رویت نبودن دوربین ها، او نیاز به ایجاد ست های عکاسی واقعی داشت تا دوربین ها برداشته شوند.
همچنین، کد رایانه روی صفحه چیزی بود که قبلاً انجام نشده بود، یا حداقل به خوبی انجام شده بود. اینگونه بود که گائتا و کیم لیبرری ، سرپرست دوم VFX و بقیه اعضای تیم ، توانستند ایده “تفکر در کد” را به مخاطبان ارائه دهند.
البته شما نمی توانید VFX را فقط با تماشای فیلم یاد بگیرید. خوشبختانه امروز در سایت یوتیوب و موسسات فیلمسازی و آموزشی، تعداد زیادی دوره VFX وجود دارد که می توانید به صورت آنلاین یا حضوری برای یادگیری نکات فنی از آنها استفاده کنید. همچنین می توانید در فرم فرصت های شغلی استودیو فردا اطلاعات خود را ثبت کنید و برای کارآموزی در استدیو فردا اقدام کنید.
کامپوزیتینگ چیست؟ توضیح کامل تکنیک های VFX کامپوزیتینگ...
استودیو فردا
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.